Σήμερα μου ήρθε να ξαναγράψω. Σχεδόν ένα χρόνο μετά θυμήθηκες? θα μου πείτε. Έτσι πάει, γράφεις όταν σου έρχεται. Μου ήρθε να ξαναγράψω λοιπόν και ξεκίνησα να καταγράφω τα πάνδεινα που μας έχουν βρει σαν πολίτες αυτού του κράτους τους τελευταίους μήνες. Σε δέκα λεπτά μου είχα υπενθυμίσει γιατί φοβόμαστε όταν προσπαθούμε να κοιτάξουμε το μέλλον στα μάτια, γιατί διπλοσκεφτόμαστε να κάνουμε πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα, γιατί βρίσκουμε τον εαυτό μας εγκλωβισμένο. Δεν έχει νόημα να κάνω μια τέτοια καταγραφή. Όλοι τα βιώνουμε και όλοι τα ξέρουμε.
Το πώς θα ξεφύγουμε δεν μπορώ να το απαντήσω, όπως δεν μπορούν και οι περισσότεροι. Αυτό που μπορώ όμως να πω είναι το τι κάνω για να περνάω τις μέρες μου λίιιιγο πιο ευχάριστα.
Αυτό που προσπαθώ να κάνω κάθε μέρα είναι να ζω έτσι ώστε όταν πέφτω το βράδυ για ύπνο και σκέφτομαι "Τι έκανα σήμερα?" να έχω μια απάντηση που θα μου δίνει μια αίσθηση ικανοποίησης και ένα χαμόγελο.
- Σήμερα συνάντησα τον Πάνο που είχα να τον δω μήνες.
- Σήμερα βρήκα το κόμικ που έψαχνα τα τελευταία τρία χρόνια.
- Σήμερα βόλεψα το χάος στις βιβλιοθήκες και τα ντουλάπια μου.
- Σήμερα βοήθησα τη μητέρα μου να ανακτήσει τον κωδικό του email της (αύριο θα περάσω μαμά :p ).
- Σήμερα τράβηξα μερικές φωτογραφίες που θα κοιτάω για πάντα.
- Σήμερα έκανα την κοπέλα μου να γελάσει με την καρδιά της.
- Σήμερα αφιέρωσα 5 ώρες στη Λέσχη Φίλων Κόμικς και 5 άνθρωποι που πέρασαν θα έχουν να πουν το βράδυ στον εαυτό τους τι έκαναν σήμερα (ισχύει, από τη ΛΕ.ΦΙ.Κ. γράφω αυτή την ανάρτηση).
- Σήμερα πήρα μια μεγάλη απόφαση για τη ζωή μου.
- Σήμερα έκανα πράξη μια-όχι-και-τόσο-μεγάλη-αλλά-παρ'όλ'αυτά-σημαντική-για-μένα απόφαση που είχα πάρει.
- Σήμερα φρόντισα να αντέχω και αύριο.
Σήμερα μοιράστηκα τις σκέψεις μου με αυτή την ανάρτηση.
Σήμερα μοιραστείτε τες και εσείς στα σχόλια ;)
Ψιλοβρέχει έξω - καλό Φθινόπωρο :)
Η photo δικιά μου.
