Κατά τη διάρκεια του Comicdom Con 2009, συγκεκριμένα το Σάββατο 11 Απριλίου 2009 13:00, έλαβε χώρα στο seminar room #1 της Ελληνοαμερικάνικης Ένωσης workshop του Marv Wolfman (σεναριογράφος και editor για DC, Marvel και άλλες μικρότερες εταιρίες του χώρου των κόμικ) με τίτλο "Η Δομή του Σεναρίου".
Όπως περιγράφεται στο site της διοργάνωσης:
Όλα όσα πρέπει να σκεφτείτε πριν καθήσετε να γράψετε μια ιστορία! Ο Marv Wolfman μιλάει για το plot, το θέμα, τους χαρακτήρες και το ρυθμό του σεναρίου, και απαντά σε όλες σας τις απορίες.
Έχοντας την χαρά να είμαι ανάμεσα στα 30 άτομα που το παρακολούθησαν θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας (όπως και στo Greek Comics) τα βασικά σημεία του workshop που κατέγραψα σε μια σειρά 4ων αναρτήσεων.
Μέρος 1ο: Οι Κανόνες
Υποθέτω ότι θα θέλατε να σας πω τι να κάνετε ώστε να καταφέρετε να γράψετε ένα καλό σενάριο. Μάλλον θα έπρεπε να σας πω τι να κάνετε ώστε να μην καταφέρετε να γράψετε κάτι πετυχημένο. Έτσι θα εξαλείψω τον ανταγωνισμό!
Υπάρχουν πολλά βιβλία που μπορούν να σας καθοδηγήσουν στη συγγραφή σεναρίων, είτε για βιβλία, είτε για κόμικ, είτε ακόμη και για ταινίες. Κανόνες επί κανόνων, αναλύσεις επί αναλύσεων, όλα δωσμένα έτσι ώστε να γράψετε το επόμενο best-seller. Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε από αυτά - και να αποτύχετε!
Ένα πράγμα πρέπει να έχετε στο μυαλό σας για τη συγγραφή σεναρίων: Δεν υπάρχουν κανόνες!
Τα βιβλία που έχουν ήδη γραφτεί αναλύουν κείμενα που έχουν ήδη πετύχει, δημιουργόντας μια σειρά από στείρες οδηγίες ώστε να αναπαράξει κάποιος αντίστοιχα κείμενα. Αυτό όμως δεν είναι επιτυχημένο σενάριο.
Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ταινία Indiana Jones: Raiders of The Lost Ark, κατά τη γνώμη μου η καλύτερη περιπέτεια που έχει βγει ποτέ. Βασικό χαρακτηριστικό της είναι ότι πάει κόντρα σε ότι ήταν μέχρι τώρα το στάνταρντ. Τι είναι αυτό? Ο ίδιος ο πρωταγωνιστής, ο ήρωας της ιστορίας, είναι άχρηστος. Κόντρα σε κάθε δόγμα, δεν έχει πλάνο για το πώς θα κινηθεί, δεν είναι ιδιαίτερα ικανός και, το κυριότερο, δεν έχει καμμία επίδραση στο αποτέλεσμα της ιστορίας. Σκεφτείτε πώς θα ήταν η ιστορία χωρίς τον Indy (ελπίζω όλοι σας να έχετε δει την ταινία γαιτί θα πω το τέλος): Οι γερμανοί θα έπαιρναν το μενταγιόν της Μάριον και θα έβρισκαν κατευθείαν την κιβωτό. Οι εντολές τους ήταν ούτως ή άλλως να την πάνε στο απομονωμένο νησί και να την ανοίξουν εκεί, οπότε αυτό θα έκαναν και αυτομάτως θα πέθαιναν όλοι. Ο Indy τι ρόλο είχε στην ουσιαστική έκβαση της ιστορίας? Κανέναν! Ήταν απλά μια καθυστέρηση. Αυτή όμως η ιδιαιτερότητα είναι που έκανε την ταινία νούμερο 1.
Άλλο παράδειγμα ταινίας που πήγε κόντρα στα δεδομένα ήταν το Star Trek 2 - κατά τη γνώμη μου το πιο πετυχημένο της σειράς. Σε αυτή την ταινία ο ήρωας και ο ανταγωνιστής τους δεν συναντιούνται ποτέ πρόσωπο με πρόσωπο (παρά μόνο μέσω των οθονών επικοινωνίας). Κόντρα σε κάθε οδηγία που ο ήρωας πρέπει να αντιμετωπίσει τον αντίπαλό του σε προσωπικό επίπεδο.
Όπως είπαμε, μην ακολουθείτε κανόνες!
Βέβαια, αυτός ο κανόνας δεν θα ήταν σωστός απέναντι στον εαυτό του αν δεν είχε μια εξαίρεση. Ο μόνος κανόνας λοιπόν που πρέπει να ακολουθείτε πάντα είναι ο εξής:
Όποια υπο-ιστορία δεν είναι σχετική με τον χαρακτήρα ή την συνολική πλοκή ξεφορτωθείτε τη.
Η συνέχεια με το 2ο από τα 4 μέρη του workshop:
Είδη Χαρακτήρων.
Είδη Χαρακτήρων.
Όλα τα μέρη του workshop:
Μέρος 1ο: Οι Κανόνες - Μέρος 2ο: Είδη Χαρακτήρων -
Μέρος 3ο: Ψυχολογία Χαρακτήρων - Μέρος 4ο: Συμπεριφορά Χαρακτήρων
